Γεια σας! Είμαι ο Αλέξανδρος.

Είναι καιρός να συστηθούμε. Έφτιαξα τον Ανοιχτό Ορίζοντα το 2010 και τότε ήμουν λιγάκι απαισιόδοξος και τον αποκαλούσα Κλειστό Ορίζοντα. Ήταν το καταφύγιο μου όταν δεν αισθανόμουν πολύ καλά και ταυτόχρονα κάτι δημιουργικό να με απασχολεί στον ελεύθερο χρόνο μου. Μοιραζόμουν ανησυχίες της ηλικίας μου και έθετα θέματα προς συζήτηση. Χωρίς να έχω απαντήσεις. Δεν με πείραζε. Άλλωστε κανείς από τους οικείους μου δεν γνωρίζει ακόμα και σήμερα ότι έχω αυτό το blog.

Ήρθε, όμως, κάποια στιγμή στη ζωή μου που ήθελα το blog να αποτελεί μια χαρούμενη νότα στην καθημερινότητα  του άλλου και έτσι ο Ορίζοντας άνοιξε για να χωρέσει μέσα ευχάριστα πράγματα, όπως άρθρα για την ψυχολογία, το "ευ ζην" και φυσικά τον πολιτισμό. Πράγματα, δηλαδή, που μας ανακουφίζουν και κάνουν το μυαλό μας να ξεχνιέται. Δεν ξέρω αν το πέτυχα. Συνεχίζω, όμως, προς αυτή την πορεία από τότε. Ελπίζω να μην σας φαίνεται ένα blog αχταρμάς.

Αγαπάω ό,τι ανοίγει τους ορίζοντες μου και θέλω απλά να το μοιράζομαι μαζί σας, είτε είναι μια συζήτηση με έναν φίλο, κάτι που διάβασα, μια συνέντευξη που πήρα ή μια άποψη για κάτι. Τυχαίνει να είμαι και δημοσιογράφος, απόφοιτος του ΑΠΘ. Τυχαίνει; Μάλλον, κακό ρήμα γιατί αυτό ήταν που ονειρευόμουν για μένα από πάντα. Αυτά! Καλωσήρθατε στο ιστολόγιο μας και ελπίζουμε να ανοίξετε μαζί μας και τους δικούς σας ορίζοντες.


Υ.Γ. Μην μπείτε σε αυτό το blog αν θέλετε καθημερινά δεκάδες άρθρα στην αρχική σας σελίδα στο facebook. Μην μπείτε αν πιστεύετε ότι αυτό το κάνουμε για το κέρδος, είναι απλά ένα χόμπι. Μην μπείτε αν θεωρείτε ότι επειδή δεν έχει πολλά likes, δεν υπάρχει κάτι καλό σε αυτό.